شیوه ی ریخته گری که در این مقاله توضیح داده شده است، نه تنها در جواهر سازی بلکه به طور کلی برای ساخت انواع قطعات ظریف و پیچیده  به کار می رود.

با این روش می توان زیبا ترین و پیچیده ترین جواهرات را قالب گیری کرد. در این روش، ابتدا طرحی از جواهر توسط موم مصرف پذیر تهیه می گردد. بعد این طرح به پایه ی مومی مخروطی شکلی متصل می شود. سپس توسط قالب پلاستر پاریسی در بر گرفته می شود. در قالب منفذ یا شکافی می گذارند تا موم قابل سوختن شود. قالب پلاستر را بعد از خشک شدن در کوره قرار داده و به آرامی حرارت می دهند.

موم شروع به سوختن می کند و بعد از سوختن موم، حفره ای در داخل قالب گچی باقی می ماند. در این مرحله، فلز مذاب را از طریق منفذ باقی مانده به داخل حفره ی قالب می ریزند که به سرعت منجمد می شود و شکل و فضای حفره پلاستر را به خود می گیرد. بعد از سرد شدن، قالب شکسته و مدل خارج می شود.

در روش گفته شده، باید برای هر قطعه یک مدل مومی درست کرد. زرگران و جواهرسازان برای تسریع تولید قطعات، ابتدا از روی مدل اصلی جواهر که معمولا از نقره ساخته می شود یک قالب لاستیکی تهیه می کنند تا مدل های مومی به سرعت در آن ها شکل گیرند.

لاستیک مایع قالب برای پخت به دستگاه پخت قالب می رود. دستگاه پخت قالب لاستیک در تصویر نشان داده شده است:

- لاستیک یک تکه ی قالبی را به دو نیمه ی مساوی و با چهار جفت چفت و بست برش می دهند:

قالب را پس از خشک شدن در کوره قرار داده و حرارت می دهند. تصویر زیر کوره ی الکتریکی برای موم زدایی را نشان می دهد:

مدل مومی می سوزد و خارج می شود و حفره ی آن در قالب باقی می ماند. فلز مذاب را از طریق منفذ باقی مانده در حفره می ریزند که به سرعت منجمد شده و شکل فضای حفره را به خود می گیرد. پس از سرد شدن، قالب شکسته و قطعه خارج می شود. 

www.jtd.ir

نوشته شده در چهارشنبه 92/1/28ساعت 3:15 عصر توسط مقدم نظرات ( ) |